Zaterdag 6 mei 2023 kreeg ik onderstaand mailtje uit Zuid-Afrika (hoe ze aan mijn email-adres zijn gekomen weet ik niet):
Ek’t gedink dié kan julle dalk interesseer.
Hierby aangeheg is “Carel Muller se realistiese waarskynlikhede model” vir Bonsmara beeste. Dis ’n “teeltabel”, die diere is “lewendig”, waarvan sommige nie oorleef nie, of mettertyd uitgeskot word
In Internet Archive is daar heelwat soortgelyk tabelle … skape, rooibokke, springbokke, sables, njalas, ens. Sommige tabelle is saamgestel met Deon Furstenburg se inligting; dis vir wilde diere. In aanhouding met goeie voeding sal die diere beter produseer, gouer kalf en langer leef. Anders as die Carel Muller teeltabel, is hierdie tabelle meer “werklike verlies” tabelle, as jy ’n dragtige vroulike dier verloor … wat is jou werklike verlies oor ’n aantal jare? Die diere is reeds dood, en kan nie weer vrek nie.
Deel gerus hierdie tabelle met ander, dis gratis en verniet. Digitale biblioteke het toegang tot kennis vir almal.
mooi dag •
Dirk
boerbok boere ~ boer goat farmers
https://web.facebook.com/groups/999117567738916/
Er zaten enige teelttabellen als bijlage bij. Een tweetal had betrekking op de ‘Boer’, een in Zuid-Afrika gefokt geitenras. Nederlandse boeren in Zuid-Afrika (Oostkaap) ontwikkelden Boer-geiten in jaren 1900 door inheemse geiten te kruisen met importen uit India en Europa en vervolgens te selecteren vnl. voor vlees produktie. Als je de afbeelding ziet kun je je dat ook wel voorstellen: de bok kan 90 tot 155 kg wegen en de geit 85 tot 105 kg. De ‘Boer’- geiten werden in het begin naar Australië en Nieuw-Zeeland geexporteerd en midden jaren ‘80 in Europa en Noord Amerika geïntroduceerd. Tot op de dag van vandaag is de ‘Boer’populair in Noord-Amerika voor zijn vlees.
En wie schetst mijn verbazing: Op 17 Mei 2023 was ik op Texel en vroeg mij af of er op dat eiland ook landgeiten waren net zoals op de Friese Waddeneilanden. Op zoek naar landgeiten stuitte ik op de Hoornderweg 7 op een aantal Boergeiten! Een bijzondere samenloop van omstandigheden: op 6 mei uit het niets een mailtje uit Zuid-Afrika over boergeiten en 11 dagen later kom ik ze tegen op Texel.
Onlangs (15 mei 2024) was ik weer op Texel en heb de boerderij met de boergeiten nogmaals bezocht. Door de familie Hin werd ik met mijn vrienden hartelijk ontvangen en het bleek dat boerin Annette verantwoordelijk was voor de geiten en de fok. Op mijn vraag waarom ze Boergeiten fokte, gaf ze als antwoord dat ze het gewoon een mooi sterk dier en een bijzonder ras vond. Dat is zeker zo. Daarnaast houdt ze ze ook voor het vlees wat aan huis weer verkocht wordt. Het fokken gaat erg goed, gemiddeld twee jongen, maar het verkrijgen van een goede rasechte dekbok is wel wat lastig. Daarvoor werd er naar de Achterhoek gereisd en vanaf Texel is dat toch wel een hele reis.. Je moet er wat voor over hebben en dat heeft Annette zeker. Zowel de moedergeiten als de jongen zagen er prachtig uit. Volgens de boeken is de ‘standaard’ aftekening: een bruine kop (soms met een witte bles) en een bruine hals, de rest wit, een (enigszins) bolle neus met hangoren, kortharig en fors beenwerk. Een andere aftekening met meer bruin op de rug of achterhand is echter ook toegestaan, terwijl er ook zwarte boergeiten zijn. Zoals gezegd zijn het ‘vleesgeiten’. De bokjes en ‘overtollige’ geiten worden op Texel geslacht en aan huis verkocht. Soms wordt een bokje gekocht door een collega fokker aan de vaste wal die hem inzet als dekbok. Ook de geitjes die hier niet blijven vinden tot nu toe altijd ergens weer een huis.
Een heel ander ras dan onze Nederlandse landgeit, maar wel met Nederlandse roots. En het is bijzonder dat ze op Texel rondlopen. Als jullie in de buurt zijn, is het zeker de moeite waard om ze te bewonderen.
Sijbe Roosma
